Tartaar van gerookte zalm en rivierkreeftjes

Achtergrond:

Een visgerechtje geïnspireerd op een voorgerecht gegeten bij Truus & Co, op een mooie zomeravond in 2009. Helaas is het uitstekend restaurantje enkele maanden later gestopt. Jammer want je kon er goedkoop, lekker en heel verzorgd maaltijden krijgen.

Het de smaak in herinnering heb ik het koude-vis-gerechtje nagemaakt naar eigen inzicht. Tot genoegen van vrienden en huisgenoten. Het is heel snel en simpel klaar te maken.

Ingrediënten

• Gerookte zalm (Bio wegens de smaak en kleur aan te raden)


• Rivierkreeftjes (gepeld), eventueel andere soorten gepelde garnaaltjes;


• Kappertjes;


• Lenteuitjes


• Peterselie


• Bieslook


• Geraspte mierikswortel


• Mayonaise


• Citroen


• Worchestersaus


• Peper (geen zout wegens het zoute van de gerookte zalm)

Bereiding

Knip de gerookte zalm in fijne snippers. Meng met de rivierkreeftjes. Voeg kappertjes, kruiden en lenteuitjes (fijn geknipt), een koffielepel geraspte mierikswortel toe. Mierikswortel is een heel sterke smaak, wees dus voorzichtig. Besprenkel met citroen en enkele druppeltjes worchestersaus. Meng. Voeg mayonaise toe. Wees spaarzaam met de mayonaise. Het dient als voornamelijk als bindmiddel. Maak er geen slaatje van die drijft in de mayonaise. Breng op smaak met peper en citroen.
Serveer op een bord door middel van een kookring. Garneer met citroen en enkele slablaadjes en (cherry)tomaatjes.

Tips

Je kan het ook als zomers hoofdgerecht opdienen al of niet in combinatie met andere koude, gerookte vis (paling, heilbot, forel).

Petit suisse fruit dessert

Achtergrond:

Een zelf bedacht dessert. Wellicht zal iemand anders het ook ooit bedacht hebben. De ingrediënten vind je meestal in iedere koelkast terug. Ik kwam op het idee door het gebruiken van een blender. Je begint met smoothies en dergelijk. Langzamerhand voeg je andere ingrediënten toe. Op een dag voegde ik kwark in de vorm petit suissejes toe. Je kan de kaasjes door mascarpone vervangen waardoor het nagerechtje nog een uitgesprokener smaak meekrijgt. Gelukkig bestaat er ook een light-versie van mascarpone als van de petit suissejes waardoor de calorieën beperkt worden.
De kaasjes kan je met alle soorten fruit combineren. Op de foto gebruikte ik aardbeien. in de bereiding voegde ik er nog perziken aan toe. Ik maak het dessert het liefst met rode vruchten als aardbeien, kersen, frambozen of bosbessen. Perziken, nectarines, mango's en passievruchten leveren een exotisch smaakje op. Onmisbaar vind ik amandelessence en limoen. Het geeft het dessertje een Italiaanse toets waardoor het net ietsje extra nagerecht wordt.

Ingrediënten:

• Fruit als aardbeien, kersen, frambozen, bosbessen voor een rood dessert. Mango, perzik, nectarine en passievrucht zorgen voor een geel dessert. Reken ongeveer 150/200 gram fruit voor persoon.
• Limoen en amandelessence.
• Suiker of zoetstof.
• petit suissejes (light) -2 per persoon- of een pot mascarpone (light).

Kookgerei.

Een blender. Glaasjes of potjes.

Bereiding:

Spoel de vruchten. Schil ze mocht dat nodig zijn (mango, perzik).
Pers de limoen uit en doe het sap in de blender samen met enkele druppels amandelessence (niet te veel wegens de hoge concentratie en sterke smaak).
Doe de vruchten er bij en de kleine kaasje en/of mascarpone. Mix alles. Voeg naar smaak en zuurtegraad zoetstoef of suiker aan toe. Klaar.
Giet in potjes of glaasjes. Versier met stukjes fruit.

Smullen maar.

Om te beginnen: goed om te weten.

Het moest er van komen. Vroeg of laat komt het samen. Vroeg of laat ga je liefhebberijen met elkaar combineren. Ik hou van koken, ik hou van fotograferen, boekjes en websites maken, van verhaaltjes vertellen en schrijven en kruiden met de nodige fantasie. Als je dat combineert met elkaar dan krijg je een kookboek met verhalen achter de recepten. De kookblog wordt zoals ik kook. Niet met afgemeten hoeveelheden, maar genereus, werken met geuren, kleuren en smaken. Ik kan alleen zintuiglijk koken. Het hoeft niet afgemeten. Mijn dagelijks brood moet ik er niet mee verdienen. Het koken moet niet een industrieel aspect hebben, telkens exact herhaalbaar zijn. Koken is een feest der zinnen. Een zintuigelijk gebeuren sluit methodiek en structuur niet uit. In koken, in verhaaltjes schrijven en in websites bouwen heb je een basis die je moet respecteren en veranderen en aanpassen aan de omstandigheden.
Aan ieder recept zal een verhaaltje hangen en af en toe een tip. Ieder recept zal een foto meedragen van de ingrediënten en het product voor het gegeten wordt. De foto’s worden niet in een studio genomen maar in de keuken, op en aan de tafel, gasvuur en oven en in de keuken waar ze klaar gemaakt worden.


De recepten hebben geen specifiek thema of benadering. Ik heb ze ooit gekookt en opnieuw klaar gemaakt in het kader van deze blog en om een stukje geschiedenis door te geven aan mijn kinderen en belangstellende. Ik zal ook geen logische opbouw gebruiken naar voorgerecht, hoofdgerecht, soepen en dergelijke maken. Na een hoofdgerecht kan ik een voorgerecht beschrijven om vervolgens het hebben over tomatensaus. Al naar gelang de omstandigheden, de inspiratie en het seizoen of gelegenheid. De inhoudsopgave van de blog zal enige houvast geven.